به نام  خالق هستی

همیشه آرزو میکردم تا یکی مثل تو همدم تنهاییم بشه

.....تا شونه هایی مثل شونه های تو پناهگاه  گریه هام بشه

دست هایی مثل دست های تو گرمی بخش دست های من بشه

من با تو عاشق شدن رو یاد گرفتم

با تو معنای عشق و درک کردم

اما به حال نگاه کن

ببین چه قدر غصه دارم

 ببین چه قدر غمگینم

این حال من بی توست

من امشب و شب های دیگر بدون تو خواهم بود

سرنوشت     زندگی ما  رو  از هم جدا کرد

چی کار باید بکنم؟

حال من با خاطرات تو زندگی میکنم

گناه من چی بود ؟

آخه مگه عاشقی هم گناه؟

آخه مگه دوست داشتن هم گناه ؟

وای

تنهایی بر من پیروز شد

دوباره تنهایم

شاید بگم دوست ندارم   چون گذاشتی   رفتی و منو تنها گذاشتی

اما به خودم نمیتونم دروغ بگم

من به قلبم نمیتونم دروغ بگم

محبوبم

با رفتنت زخم عمیقی در قلبم به وجود اوومد

که هیچ وقت التیام نمی بخشه

تو همیشه در قلب من جای خواهی داشت

امیدوارم هر کجا هستی سالم   موفق  شاداب باشی و

و روزی این نوشته ها رو بخونی

شب قشنگ تابستانه ات خوش

غروب نقره ای    (  قلب یاس )